สมัยที่ยังไม่มีการเล่น Facebook… ผมและเพื่อนๆ ที่ชอบหนังไทยเก่าๆ ก็จะนัดหมายพบกันอาทิตย์ละหนึ่งครั้ง โดยเลือกเอาคืนวันเสาร์เป็นวันนัดหมาย สมัยนั้น ตลาดคลองถม แถวๆ กองปราบปรามเก่า เขายังมีการขายของกันตั้งแต่เย็นวันเสาร์ไปจนถึงเย็นวันอาทิตย์
พอตกบ่ายแก่ๆ ของวันเสาร์ เพื่อนๆ ก็จะไปเดินๆ หาซื้อของเก่าๆ กันก่อน จากนั้นพอใกล้ๆ จะ 6 โมงเย็น ก็จะพากันขึ้นไปนั่งที่ชั้น 2 ของร้านเคเอฟซี คลองถม
คนที่เป็นต้นคิดพากันไปนั่งห้องแอร์เย็นๆ ของร้านเคเอฟซี ก็คือ คุณโต๊ะ พันธมิตร เพราะแกเป็นคนขี้ร้อน พอคุยๆ กับพวกเราอยู่ริมทางเดินแถวๆ ร้านค้า ก็ร้อน ก็เมื่อย แถมบางทีก็ต้องตะเบ็งเสียงพูดแข่งกับเสียงรถราต่างๆ ด้วย ก็เลยชวนไปหาที่นั่งคุยกันเย็นๆ ที่ร้านเคเอฟซี.. และจากนั้นเอง ก็กลายเป็นว่า ทุกๆ คืนวันเสาร์ ที่ชั้น 2 ของร้านเคเอฟซี คลองถม ก็จะมีกลุ่มพวกเราทยอยกันขึ้น-ลง ไปนั่งกินไก่ นั่งคุยกันจนเรียกได้ว่าเป็นขาประจำของร้าน
เรื่องที่พูดคุยกันนั้น ก็คุยได้เท่าที่อยากจะคุย ส่วนใหญ่ก็จะเป็นเรื่องหนังเก่าๆ ซึ่งมีทั้งหนังไทย หนังเทศ หรืออะไรที่เกี่ยวข้องหรือเชื่อมโยงกับหนัง เป็นอันคุยได้หมด คุยจากประสบการณ์ของแต่ละคน เล่าสู่กันฟัง หนังสมัยเด็กๆ หรือหนังใหม่ๆ ที่กำลังเข้าโรงฉาย ก็ได้มาคุย มาเล่าสู่กันฟังที่ตรงนี้แหละ
คืนวันเสาร์ จะเป็นคืนที่ร้านเคเอฟซี เขาเปิดจนดึกเพราะต้องรองรับคนเดินตลาดคลองถม พวกเราก็เลยอยู่คุยกันจนดึกเหมือนกัน
พวกเราเริ่มมานั่งคุยกันที่ร้านเคเอฟซี นี้ก็ราวๆ กลางปี 2540 หลังจากนั้นก็เป็นว่า เราพบกันแบบไม่ต้องนัดหมายเรื่อยมา จนกระทั่งตลาดคลองถมถูกปิด ก็ไม่มีที่ให้เราเดินซื้อของเก่าแล้ว โอกาสที่จะมาเดินๆ และแวะขึ้นไปพูดคุยกันเหมือนเก่าก็เริ่มจะน้อยลง.. และเริ่มน้อยลงไปอีก เมื่อเพื่อนทุกๆ คนเริ่มเล่น Facebook กัน
พอเล่น Facebook แล้ว อะไรที่สมัยก่อนเราจะต้องอดใจไว้พูด ไว้คุยกันในคืนวันเสาร์ เราก็ได้พูด ได้คุยกันทางเฟซ ทางไลน์แทน.. และจากนั้นเอง การพบปะกันแบบก่อนๆ ก็ค่อยๆ หายไป.. แบบนี้คิดว่า โลกเปลี่ยน.. หรือเราเปลี่ยนครับ
(ส่วนภาพประกอบนี้ เป็นยุคท้ายๆ ช่วงปี 2557 ที่เล่น Facebook กันแล้ว แต่ก็ยังมาพบกันบ้างนะครับ)
