นักพากย์ หัวใจของหนังพากย์สดๆ
บทพูด ที่ มิตร ชัยบัญชา (อินทรีแดง) พูดกับ มานิตย์ นักพากย์หนังขายยา ตามข้อความในภาพข้างล่างนี้ พระเอ็ม Engkasak Kethom ผู้ที่ศึกษาเรื่องราวชีวิตมิตร ชัยบัญชา กล่าวยืนยันว่า เป็นความจริง
สมัยก่อนนั้น หนังไทย ไม่ว่าจะเป็นหนัง 16 มม. หรือหนัง 35 มม. ส่วนใหญ่แล้ว จะถ่ายทำในระบบที่ไม่มีการบันทึกนักแสดงไว้กันสดๆ เวลาถ่ายทำก็จะมีคนบอกบทให้นักแสดงพูดตาม กล้องก็จะถ่ายไว้แบบไม่มีเสียงพูด เวลาจะฉายจึงต้องมีนักพากย์หนัง มาพากย์กันสดๆ ในโรงหนังยุค 16 มม. ส่วนถ้าเป็นหนัง 35 มม. นักพากย์ก็จะไปพากย์อัดเสียงแทนดาราในห้องพากย์และจึงบันทึกเสียงพากย์ไว้ในฟิล์ม จึงเรียกกันว่า หนัง 35 มม.พากย์เสียงในฟิล์ม
ส่วนเสียงจริงๆ ของนักแสดงหนังในสมัยนั้น ก็แทบจะไม่ค่อยมีใครเคยได้ยินเลยว่า น้ำเสียงเป็นอย่างไร.. ในยุคของหนัง 16 มม. พากย์สดๆ ชื่อนักพากย์หนัง เขาจะเขียนบอกไว้ที่ป้ายหน้าโรงหนังหรือคัดเอ๊าท์ต่างๆ เช่น รุจิรา-มารศรี พากย์.. สมพงษ์-พวงเล็ก-จุรี พากย์.. ฯลฯ เป็นต้น
ส่วนนักพากย์ท้องถิ่นหรือจังหวัดอื่นๆ ก็แล้วความนิยมของท้องถิ่นนั้นๆ นักพากย์หนัง 16 มม.จึงมีอยู่ทั่วทุกจังหวัด ไม่ว่า หนังโรง หนังกลางแปลง หนังขายยา แต่เมื่อหมดยุคของหนัง 16 มม.พากย์สดๆ มาเป็นยุคของหนัง 35 มม.พากย์เสียงในฟิล์มแล้ว ก็แทบจะไม่ค่อยมีใครบอกชื่อนักพากย์ที่พากย์อัดเสียงไว้ในฟิล์มเลย กระทั่งบางคนเชื่อว่า นั่นคือ เสียงของสมบัติ-เสียงกรุง-เสียงสรพงศ์ กันเลยทีเดียว ทั้งๆ ที่จริงๆ คือเสียงของนักพากย์หนัง
นักพากย์หนังมืออาชีพ เขาจะมีทั้งพรสวรรค์ พรแสวง พากย์ในโรงก็พากย์แบบหนึ่ง พากย์กลางแปลงก็มีลูกเล่นอีกแบบหนึ่ง ไม่มีศาสตร์ตายตัว แต่สิ่งที่นักพากย์ชื่อดังๆ ทั้งหลายมีเหมือนกัน ก็คือ การรู้และเล่นกับคนดูหนังให้เป็น.. นั่นแหละ เสียงลือ เสียงเล่าถึงนักพากย์ท่านนั้นๆ จึงจะเกิดขึ้น ยิ่งถ้าชื่อเสี่ยงติดตลาด ติดคนดูด้วยแล้ว บางครั้งไม่ต้องรู้ชื่อหนัง ขอให้รู้แต่เพียงว่า นักพากย์คนนี้พากย์ คนก็ไปดูหนังแล้ว หนังไม่ค่อยดี นักพากย์ก็ช่วยให้หนังดีได้ครับ.. นักพากย์ จึงเป็นหัวใจของหนังพากย์สดๆ ครับ
