เล่าสู่กันฟัง...กว่าจะมีเครื่องฉายหนัง เครื่องแรก

[สมศักดิ์ เครือสนิท]

 

กำลังสนุกครับ อยากเห็นภาพใบปิดที่เคยวาดเอาใว้นะครับ รูปทีวาดในนี้ผมขอนะครับ พร้อมลายเซ็น...

:yoyocici08:ได้เลยครับท่านฉัตรชัย...ภาพสมัยก่อนไม่มีได้เก็บไว้เลยครับย้ายบ้านบ่อย  ตอนนั้นไม่มีกล้องดิจิตอลไว้คอยถ่ายด้วยซิ  ไม่งั้นคงเหลือไว้ได้ดูจนถึงตอนนี้..ฮิฮิ  น่าเสียดานนะ

[สมศักดิ์ เครือสนิท]

ฟิล์มที่ผมเห็นครั้งแรก  มันคือไตเติลซึ่งเป็นโลโกของบริษัท  ชอว์บราเดอร์ เรื่องเดชไอ้ด้วน โดย หวังอยู่...แสดงนำ  นึกถึงแล้วไตเติลมันเล้าใจมากครับ...รองฟังดู

[สมศักดิ์ เครือสนิท]

[สมศักดิ์ เครือสนิท]

 

[สมศักดิ์ เครือสนิท]

   :yoyocici08:หลังจากได้ดูฟิล์มแล้วผมก็ถามเพื่อนว่า  ได้มาจากไหนเพื่อนบอกผมว่า  ได้มาจากหลังโรงหนังผมก็นึกภาพออกแล้วว่าอยู่ตรงไหน  เพราะห้องฉายหนังอยู่ชั้น  2 ด้านหลังของห้องฉายมีหน้าต่างซึ่งติดกับริมถนน  หลังจากนั้นผมก็ป้วนเปี้ยนอยู่แถวหลังโรงหนังเกือบทุกวันหลังจากกลับจากโรงเรียน  ได้ฟิล์มมาเก็บสะสมไว้เยอะ  พยายามหาวิธีทำอย่างไรจึงจะมีภาพที่จอซึ่งหากระดาษสีขาวมาพิงไว้กับพนังพอคิดวิธีได้...ก็เริ่มเลยครับ

[สมศักดิ์ เครือสนิท]

    ฮ่าฮ่าๆๆๆๆ..ขำโรงหนังผมตลกมาก  ก็มันหาที่มืดๆไม่ได้ก็เอาใต้เตียงในห้องนอนนี่แหละมืดที่สุดแล้วในบ้าน  ผมก็ได้ภาพออกมาขึ้นจอได้แล้ว...เย้ๆๆ  ภาพออกมาเท่ากับขนาดฟิล์มเล็กดี  แต่สีสดใสมากๆๆ  หลังจากได้ฉายเล่นไปสัก 2-3 วัน โดยดูซํ้าๆๆๆกันไปหลายรอบจนต้องหยุด  เพราะโดนพ่อดุเรื่องไฟฉายว่าทำไมถ่านมันจึงหมดเร็วกว่าปกติ....ชะงักครับโครงการนี้ต้องหยุดชั่วคราวครับ...ต้องหาวิธีใหม่คิดก่อน.....ค่อยมาเล่าต่อฮิฮิ!

[ฉัตรชัยฟิล์มshop]

ตื่นเต้นดีครับ....

[สมศักดิ์ เครือสนิท]

    :yoyocici05:ตื่นเต้นดี...งั้นเล่าต่อ
      เมื่อพ่อไม่ให้ยืมไฟฉาย  ก็ต้องสร้างไฟฉายขึ้นมาเองและต้องให้สว่างกว่าเดิมด้วย  ผมก็เลยสร้างรางถ่านขึ้นมาเอง แล้วหากระบอกไฟฉายเก่าที่เสียแล้วถอดเอาแต่ตัวถ้วยมา ประกอบกับชุดถ่านที่ผมทำขึ้น  คราวนี้ก็ใช้ได้แล้วไม่ต้องง้อไฟฉายของพ่อ...สนุกจริงๆตามประสาเด็กชอบ หนัง...

 
   

[สมศักดิ์ เครือสนิท]

        :yoyocici09:หลังหยุดเล่นไปไม่นานเพื่อนผมคนที่เอาฟิล์มาให้ผมดูที่เป็นรูปโลโก ของชอว์บราเดอร์นี่แหละ  ญาติเขามีหน่วยหนังกลางแปลงผมเพิ่งรู้ทีหลัง  เพราะเขาเอาฟิล์มยาวประมาณ  1 เมตร  มาให้ผมดูเพื่อนผมคนนี้เขาก็ชอบอะไรที่เกี่ยวกับหนังเหมือนกัน  ชนิดคุยกันถูกคอเลยทีเดียวเราเคยฉายดูด้วยกล่องไม้ขีดไฟ  กับไฟฉายเหมือนกัน  เรามานั่งคิดปรึกษากันปัญหาที่เราอยากได้คือ  ภาพที่มันใหญ่ขึ้น  แสงต้องสว่างมากกว่านี้....คิดๆๆๆๆๆช่วยกันคิด    เดี๋ยวมาเล่าต่อ....

[สมศักดิ์ เครือสนิท]

  ก็พอคิดออกมาเป็นรูปเป็นร่าง   ผมก็ไปนึกถึงตอนที่ผมอยู่เหมืองแร่กับพวกน้าๆ  ผมเห็นเขาเอาหลอดไฟใสที่ให้แสงสีส้มๆเหลืองๆประมาณ  40 W ชนิดแบบเขี้ยวที่ขาดแล้วนำมาทะลวงเอาไส้ในออกเหลือแต่หลอดเปล่าๆ  (ขั้นตอนนี้ต้องใช้ฝีมือจริงๆ)  หลังจากนั้นก็เอานํ้าใส่  เลี้ยงปลากัด  ส่วนตรงเขี้ยวหลอดก็เอาออกใส่ลวดทำเป็นหูหิ้วไว้แขวน  แค่นี้ก็ได้แล้วโหลเลี้ยงปลากัดอย่างเท่....ไม่มีขายในท้องตลาด  ฮ่าฮ่าๆๆ  ผมเห็นชนิดหลอดใหญ่ก็มี ที่ใช้กับโคมเพื่อทำงานเหมืองแร่ในช่วงกะกลางคืน  สวยงามมากครับ.....

    สิ่งที่ผมเห็นนอกจากปลากัดในโหลที่ว่ายไปว่ายมา  ทำไมเดี๋ยวตัวสั้น  เดี๋ยวก็ตัวยาว  เดี๋ยวก็ตัวเล็ก  เดี๋ยวก็ตัวใหญ่  ที่สำคัญคนมองปลาที่อยู่ตรงข้ามกับเราหน้าเขาใหญ่มากๆ ผมและเพื่อนก็จะทำ โดยการใช้ไฟฉายส่องให้ภาพที่เกิดจากฟิล์มมาผ่านหลอดไฟที่ใส่นํ้าไว้  (กว่าจะได้หลอดไฟที่ทะลวงมาใช้ได้ แตกครับ แตกไป 3หลอด ฮ่าฮ่าๆๆ  ดีว่าที่เป็นหลอดไส้ขาด)  แล้วไปตกกระทบที่จอ....โอ้โฮ  เรา 2คนตลึง!..ได้ภาพที่อยู่บนจอมันใหญ่เกินที่เราคิดไว้มาก  แต่ภาพที่ได้มันจะกลับหัวและจะออกวูบวาบ  ไม่ค่อยชัดเท่าไหร่  แต่ก็พอใจกันแล้ว  ที่ไม่ชัดเพราะหลอดไฟฉายของเรามันกำลังไม่สว่างพอ.......ทำไงกันดีคิดกันต่อครับ  เรา 2คนเริ่มจะบ้ากันใหญ่แล้ว  เริ่มจะเป็นนักวิทยาศาสตร์กันแล้ว ต้องทดลองครับ

    :yoyocici77:คิดกันอยู่หลายวัน  พอสรุปได้แล้ว  นัดกันวันเสาร์วันหยุด  เริ่มเตรียมอุปกรณ์ หากล่องกระดาษอย่างหนาหน่อยมาเจาะรูเท่าเฟรมของฟิล์มที่ ที่ไม่รวมหนามเตย แล้วก็เปิดความหนาของกระดาษออกเพื่อเอาตัวลูกฟูกของกระดาษออก  ก็จะทำให้เกิดช่องว่างฟิล์มสามารถผ่านไปได้  ถ้าของจริงก็น่าจะเป็นตรงประตูฟิล์ม  แล้วก็เอาหลอดไฟใส่นํ้าแขวนไว้หน้าประตูฟิล์ม  ถ้าเป็นของจริงผมคิดว่าเจ้าหลอดไฟตัวนี้หน้าจะเป็น  เลนส์นูน (หรือเปล่าเดาเอานะ)  ส่วนฟิล์มที่ผมจะฉายผมก็ต้องใส่กลับหัว พอฉายก็จะได้ภาพปกติ  เจ้ากล่องกระดาษตัวนี้พร้อมแล้ว  (หรือเจ้าหัวเครื่องฉาย).....รองดูหัวก่อนนะครับ ในวัยเด็กคิดกันเรื่อยเปื่อย  มันก็สนุกดีนะของมันชอบ...ฮิฮิ

[สมศักดิ์ เครือสนิท]

   :yoyocici08:ต่อครับ.....แสงที่เราคิดได้คือ  แสงจากดวงอาทิตย์  โดยอาศัยการสะท้อนด้วยกระจกเงา  2 ชิ่งเพื่อเข้าไปใต้เตียงในห้องนอน ให้แสงยิงตรงไปที่หัวฉาย  เทียบตอนนี้ก็ผมก็มีเตาซีนอนละ....ฮ่าฮ่าๆๆๆๆ  คิดได้ยังไง
 
   ภาพที่ได้ มันสดใส  สีสวยงาม เรา  2 คนได้แต่นั่งอมยิ้มกันอย่างมีความสุข  ตัวดำกันทั้งคู่เลย ตากแดดทั้งวันคอยขยับกระจก.......สนุกจริงๆๆๆๆๆ

[ฉัตรชัยฟิล์มshop]

คิดได้ยังไง...ผมยังคิดไม่ถึงเลย...

[รักษ์ ไทยซีเนเด้อ]

ความคิดของอาจารย์มันสุดยอดจริงๆ

[สมศักดิ์ เครือสนิท]

 

คิดได้ยังไง...ผมยังคิดไม่ถึงเลย...

ความคิดของอาจารย์มันสุดยอดจริงๆ

  :yoyocici57:ขอบคุณครับ....ฟังผมเล่าแล้วสนุกไปกับผมมั๊ยละครับ   

[สมศักดิ์ เครือสนิท]

 :yoyocici08:ที่ทำงานผมมีอุปกรณ์พร้อม....เลยทดลองหาหลอดที่เสียแล้วมาทำดูอีกครั้ง  หลังจากทำคราวนั้นก็ยังไม่เคยทำอีกเลย  สำหรับการทะลวงเอาไส้ออกง่ายมาก  แต่หลอดชนิดเขี้ยวเดี๋ยวนี้หายากเลยต้องใช้แบบเกลียวแทน  รองใส่นํ้าดูแล้วจะเห็นความแตกต่างเลยครับ  ช่วงตอนเด็กคิดแล้วมันก็สนุกดีนะตามประสาเด็กอยากรู้...ดูภาพประกอบ