• ชื่อไทย : เขินแรงแดงเป็นแพนด้า
• ปีที่เปิดตัว : 2565
• เข้าฉายในไทย : 8 กุมภาพันธ์ 2567
• นำแสดง : Rosalie Chiang, Sandra Oh, Ava Morse
• กำกับโดย : Domee Shi
• เขียนโดย : Domee Shi, Julia Cho, Sarah Streicher
• ประเภท : Animation / Adventure / Comedy / Drama / Family / Fantasy
• ความยาว : 100 นาที
• เรต : PG
• สร้างโดย : USA / Canada
• จำหน่ายโดย : Walt Disney Studios Thailand
เรื่องย่อ Turning Red เรื่องราวของ เหมยลี (โรซาลี เชียง) เด็กหญิงอายุ 13 ปี ผู้มีความมั่นใจ แต่ก็แอบเฉิ่มบ้าง โดยเธอรู้สึกอึดอัดใจที่ต้องอยู่กับการที่ต้องเป็นลูกสาวสุดเพอร์เฟกต์ให้แม่ของเธอ และความโกลาหลก็ขึ้นในช่วงวัยรุ่น เพราะจู่ๆ ในวันหนึ่ง เด็กธรรมดาอย่างเธอก็เกิดเปลี่ยนร่างเป็นแพนด้าแดงตัวยักษ์ หลังจากฝันร้าย ก่อนที่ภายหลังเหมยลีจะได้รู้ว่าผลที่เกิดขึ้นทั้งหมดเกี่ยวข้องกับเวทมนตร์ที่เกี่ยวกับสัตว์ของบรรพบุรุษของเธอ
หนังใหม่ รีวิวหนัง วิจารณ์หนัง Turning Red เขินแรงแดงเป็นแพนด้า ท่ามประเด็นสังคมที่เราเห็นข่าวที่ชาวโลกตะวันตกมักจะเหยียดและดูแคลนชาวเอเชียต่างๆ นานา กลายมาเป็นแคมเปญที่ยิ่งใหญ่ระดับโลกอย่าง #StopAsianHate มาแล้ว ปรากฏว่าผลงานหนังแอนิเมชั่นเรื่องใหม่จาก พิกซาร์ สตูดิโอ กลับเชิดชูและดึงเอาเสน่ห์ของความเป็นคนเอเชียรุ่นใหม่ใส่เอาไว้แบบสุดต๊าชชช! ใน "Turning Red" (เขินแรงแดงเป็นแพนด้า) หนังที่มาพร้อมกับพล็อตแฟนตาซีสูตรสำเร็จทั่วไป แต่กลับมีวิธีการเล่าเรื่องและนำเสนอออกมาได้น่าหลงใหลอย่างประทับใจ
Turning Red เขินแรงแดงเป็นแพนด้า ว่าด้วยเรื่องราวของ เม่ยลี่ เด็กหญิงวัย 13 ปี ที่กำลังก้าวข้ามไปสู่วัยรุ่นเต็มตัว แต่ปรากฏว่าเธอได้ต้องคำสาปอันแปลกประหลาด แปลงร่างกลายเป็นหมีแพนด้าได้ ทุกครั้งเมื่อเธอรู้สึกตื่นเต้นและกระวนกระวายใจ เธอจึงต้องหาวิธีแก้ไขคำสาปที่ไม่อยากได้ในครั้งนี้ และเมื่อล่วงรู้ว่านี่คือคำสาปโบราณที่ตระกูลของเธอสืบทอดกันมาอย่างยาวนาน
นี่เป็นผลงานการกำกับหนังใหญ่เรื่องแรกของ "โดมี ชี" นักแอนิเมเตอร์มือดีจากพิกซาร์ ที่เคยเดบิวต์ได้อย่างน่าประทับใจจากหนังการ์ตูนสั้น อย่าง "Bao" เมื่อกลายปีก่อน และชิ้นงานนั่นเองก็เป็นหนึ่งในจุดเริ่มต้นแรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์หนังยาวเรื่องนี้ออกมานั่นเอง และเธอก็เป็นผู้ที่อยู่เบื้องหลังในการจัดสรรโครงเรื่องในหนังดังๆ อย่าง "Toy Story 4" หรือ "The Good Dinosaur" ที่เป็นจุดเด่นที่ทำให้เธอผูกเรื่องได้อย่างแข็งแกร่งด้วย
Turning Red เป็นหนังที่มีโครงเรื่องสไตล์ coming of age ของกลุ่มเด็กสาวที่กำลังเติบโตเข้าสู่วัยรุ่น พวกเธอมีประเด็นที่สามารถพูดคุยกันได้ไม่รู้จักเบื่อภายในกลุ่มก้อนของตัวเอง โดยเฉพาะเรื่องหนุ่มๆ ที่มักจะเป็นเรื่องซุบซิบตามประสาวัยฮอร์โมนพุ่งพล่าน หรือจะเป็นเรื่อง "ติ่ง" กลุ่มศิลปินบอยแบนด์ ที่นับว่าเป็นสิ่งที่อยู่คู่กับเด็กสาวในช่วงวัยนี้แห่งยุคมิลเลนเนียม (2000s) และหนังก็สามารถนำทุกๆ อย่างมาปรุงแต่งออกมาได้มีอรรถรสที่ลงตัว
เมื่อหนังมีโครงเรื่องและสตอรี่ที่ค่อนข้างแข็งแรงแล้ว ตามเสน่ห์ของหนังพิกซาร์ที่มักจะเน้นความสำคัญในเรื่องนี้เป็นหลัก จึงทำให้องค์ประกอบอื่นๆ ก็มาเสริมความสนุกให้กับหนังได้ไปตลอดทั้งเรื่อง โดยเฉพาะเอกลักษณ์ในตัวละครต่างๆ ทุกตัวในหนังเรื่องนี้ ที่มีการออกแบบมาได้มีกลิ่นความเป็นเอเชียได้อย่างเข้าใจถ่องแท้ เพราะเป็นการกลั่นกรองไอเดียมาจากคนเอเชียเป็นหลัก จึงทำให้มิติตัวละครต่างๆ ทำออกมาได้เข้าถึงวัฒธรรมได้ดีกว่า
แน่นอนว่าในเมื่อหนังเดินหมากทางนี้แล้ว ไฮไลต์ประเด็นความสัมพันธ์และสายใยครอบครัวก็ยังคงเป็นเส้นเรื่องที่ยืนหนึ่งของหนังเรื่องนี้ และ Turning Red ก็ถือว่าทำออกมาได้ค่อนข้างน่าพอใจและใช้ได้เลยทีเดียว แม้ว่าจะออกไปในทางสูตรสำเร็จกับเรื่องราวเห็นต่างระหว่างแม่กับลูก เราอาจจะได้กลิ่นอายความเป็น Freaky Friday เบาๆ จากในหนังเรื่องนี้ แต่ก็นับว่าเป็นสูตรสำเร็จที่ยังคงเวิร์กที่จะนำมาใช้ได้อยู่
โปรดักชั่นดีไซน์ของหนังเรื่องนี้สัมผัสได้ถึงสีสันที่ฉูดฉาด ถึงแม้ว่าจะไม่ได้มีงานแอนิเนมชั่นอะไรที่โดดเด่นมากนัก แต่การลงรายละเอียดต่างๆ ในหนังเรื่องนี้ถือว่าทำได้ดี โดยเฉพาะงานออกแบบในเมนูอาหารจานต่างๆ เรียกได้ว่าพิถีพิถันมากๆ สร้างสรรค์ออกมาได้น่าทานเหมือนกับอาหารจานโปรดที่น่าลิ้มลองจริงๆ และการใช้โทนสีของหนังก็ถือว่าทำได้ดี สื่อสารออกมาถึงผู้ชมได้อย่างหอมปากหอมคอ
อีกหนึ่งจุดที่เป็นเสน่ห์ของ Turning Red ก็น่าจะเป็นวัฒนธรรมความป็อปในหนัง เพราะหนังเรื่องนี้มีฉากหลังเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นช่วงในต้นๆ ยุคปี 2000s ที่ตอนนั้นเพลงป็อปแดนซ์สนุกสนานยังครองตลาด และหนังก็หยิบเอากลิ่นอายนี้มาใช้ได้อย่างดี รวมทั้งใส่รายละเอียดที่น่าสนใจในยุคนั้นเข้ามาสอดแทรกได้อย่างลงตัว ทำให้ชวนคิดถึงยุคที่โลกยังไม่ได้รู้จักกันโทรศัพท์มือถืออย่างแพร่หลายเท่าวันนี้
โดยภาพรวม Turning Red เขินแรงแดงเป็นแพนด้า ก็ถือว่าเป็นผลงานจากพิกซาร์อีกเรื่องที่ค่อนข้างน่าพอใจและประทับใจในระดับที่ดี แม้ว่าจะยังไม่ใช่ผลงานระดับมาสเตอร์พีชอะไร แต่การที่พิกซาร์มาหยิบจับเอาวัฒนธรรมฝั่งโลกตะวันออกมาผสมผสานและชูเรื่องเป็นโครงหลักเช่นนี้ ก็ถือว่าพวกเขาทำออกมาได้ค่อนข้างลึกซึ้งกว่าที่ผ่านมา ก็เป็นหนังแอนิเมชั่นครอบครัวแฟนตาซี ที่ดูไปก็ยิ้มไปและซาบซึ้งไปได้ในคราวเดียว...
