เวบบอร์ดสำหรับผู้ชื่นชอบระบบการฉายภาพเคลื่อนไหว
ภาพยนตร์ของเรา...การฉายภาพด้วยแผ่นฟิล์ม => ชุมทางหนังไทยในอดีต โดย มนัส กิ่งจันทร์ => ข้อความที่เริ่มโดย: มนัส กิ่งจันทร์ ที่ 29 มิถุนายน 2018, 14:49:42
-
กากฟิล์ม 16 มม.ทุกๆ เรื่องที่พวกเราได้มานั้น สิ่งที่พบเห็นมากที่สุดเวลาฉาย ก็คือ รอยต่อฟิล์มซึ่งสมัยก่อน เด็กฉายหนังมักจะต่อฟิล์มที่ขาดกันแบบง่ายๆ จึงมีรอยลอก รอยแหว่งของเนื้อฟิล์มให้เห็น ถ้าดูบนจอใหญ่จะเห็นเป็นภาพแว่บๆ แต่ถ้านำไฟล์ภาพมาฉายดูอย่างช้าๆ ก็จะเห็นชัดเจน แต่กระนั้นฟิล์มที่เราได้มา เราก็ไม่ได้ตัดต่อและซ่อมรอยนี้ใหม่เพราะจะทำให้เสียเฟรมภาพไปอีก.. แต่เราจะมาตัดต่อตอนที่เป็นไฟล์ดิจิทัลแล้ว ซึ่งก็ไม่ยุ่งยากอะไร แต่ที่ยุ่งยากและต้องใช้การสังเกตมากที่สุดก็คือ ฟิล์มหนังกลับข้างหรือกลับด้าน..เพราะสมัยก่อนเด็กฉายหนังอาจจะต่อฟิล์มไว้ผิดจากต้นฉบับ.. ลองสังเกตดูจากภาพที่ผมลงไว้ จะเห็นว่า นางเอกทัดดอกไม้สีแดงไว้ที่หู... แต่ทราบไหมว่า ภาพที่ถูกนั้น ควรจะทัดไว้หูซ้ายหรือหูขวา..เพราะฉากนี้นั้น ดอกไม้สลับข้างกันไปมาตลอด.. และยังมีฉากอื่นๆ ที่ตัวละครเดี๋ยวยืนข้างซ้าย เดี๋ยวก็ยืนข้างขวา สลับกันไปมา..การตัดต่อภาพจึงต้องใช้เวลาเพิ่มมากขึ้น..บางครั้งก็อาศัยการสังเกตจากมือข้างที่คิดว่า เขาถนัด เช่น จับไม้กวาด กวาดบ้านควรจะเป็นมือขวา แต่พอภาพเคลื่อนไหวไปเจอตัวหนังสือหรือตัวเลข ก็ทำให้รู้ว่า เขากวาดบ้านมือซ้ายก็มีครับ...
จะว่าใช่ ก็ใช่ แต่จริงๆ แล้ว ฟิล์ม 16 มม.มันก็เล็กนิดเดียว สมัยนัั้นเด็กฉายหนังจะใช้มีดโกนขูดๆ ฟิล์มและก็ต่อฟิล์มด้วยน้ำยาต่อฟิล์ม ตอนขูดๆ เขาก็คงคิดว่า รอยขูดมันเล็กๆ เอง แต่พอฉายขึ้นจอใหญ่ๆ จึงเห็นว่า ขูดเยอะไป..