บทที่ 471 ชุมทางหนังไทยในอดีต เสนอฉาย 16 มกราคม วันครู..หนังครูของไทย

[นายเค]

บทที่ 471
ชุมทางหนังไทยในอดีต เสนอฉาย
16 มกราคม วันครู..หนังครูของไทย
โดย มนัส กิ่งจันทร์
(facebook 15 มกราคม 2557)

           สวัสดีครับทุกท่าน..16 มกราคม..ก็จะถึง วันครู แล้วครับ พอถึงวันนี้ทีไร ผมก็นึกถึงคุณครูเก่าๆ ที่สั่งสอนเรามา.. ไม่มีท่าน ก็ไม่มีเราในวันนี้..สมัยที่ผมเป็นนักเรียนนั้น วันครู กับ วันไหว้ครู จะมีอะไรที่แตกต่างกันมาก วันครู รู้แต่ว่า เราได้หยุดเรียนเพราะครูเขาหยุดสอน แต่วันไหว้ครู เราได้ไปโรงเรียน ไปไหว้ครู ไปเล่นกิจกรรม แต่ตอนเย็นๆ ก่อนวันไหว้ครู พวกเราก็จะช่วยกันจัดพานดอกไม้ต่างๆ ไปไหว้บูชาครู..จะมีนักเรียนชายหนึ่ง หญิงหนึ่งเป็นตัวแทนของห้องเรียนเป็นคนถือพาน..ช่วงที่ผมเรียนชั้นประถมและชั้นมัธยมนั้น โรงเรียนที่ผมเรียนอยู่ก็มักจะเปิดเพลง “แม่พิมพ์ของชาติ” ที่ร้องขึ้นต้นว่า..แสงเรืองเรืองที่ส่องประเทืองอยู่ทั่วเมืองไทย คือแม่พิมพ์อันน้อยใหญ่ โอ้ครูไทยแดนแหลมทอง เหนื่อยยากอย่างไร ไม่เคยบ่นไปให้ใครเขามอง ครูนั้นยังลำพองในเกียรติของตนเสมอมา..ตลอดเวลา เป็นเพลงที่ไพเราะ กินใจมากๆ ผมมาทราบภายหลังว่า เป็นเสียงร้องของ วงจันทร์ ไพโรจน์ ร้องไว้ตั้งแต่ปี 2501 ฟังเมื่อใด ก็ยังคงให้ความซาบซึ้งกินใจตลอดมา เพลงนี้แถวบ้านผมเรียกว่า เป็นเพลงสัญลักษณ์ของวันไหว้ครูไปโดยปริยายแล้วครับ คนรุ่นเก่าๆ อย่างผมชอบที่จะเรียกผู้ที่ให้ความรู้แก่ตนว่า “ครู” มากกว่า “อาจารย์” ซึ่งอาจเป็นเพราะความคุ้นเคยหรือเคยชิน..

           คนจะเป็นครูที่ดีได้นั้น ไม่ใช่เป็นได้ง่ายๆ เพราะจะต้องเป็นครูด้วยจิตวิญญาณ มีความรับผิดชอบสูงและมีอุดมการณ์..มิฉะนั้น ก็ไม่ต่างอะไรกับคนรับจ้างสอนที่ทุกวันเห็นอยู่กลาดเกลื่อนทั่วไป สำหรับคนรุ่นเก่าๆ อย่างผมชอบที่จะเรียกผู้ที่ให้ความรู้แก่ตนว่า “ครู” มากกว่า “อาจารย์” ซึ่งอาจเป็นเพราะความคุ้นเคยหรือเคยชิน..คนจะเป็นครูที่ดีได้นั้น ไม่ใช่เป็นได้ง่ายๆ เพราะจะต้องเป็นครูด้วยจิตวิญญาณ มีความรับผิดชอบสูงและมีอุดมการณ์..มิฉะนั้น ก็ไม่ต่างอะไรกับคนรับจ้างสอนที่ทุกวันเห็นอยู่กลาดเกลื่อนทั่วไป

           ผมเรียนชั้น ป.1 ถึง ป.7 ที่โรงเรียนเมืองสุรินทร์ เขาจะจัดพิธีไหว้ครูที่หอประชุมโรงเรียน (ซึ่งใช้เป็นโรงอาหารด้วย) พอไหว้ครูเสร็จแล้ว ก็จะมีกิจกรรมอย่างหนึ่งที่ผมชอบมากๆ ก็คือ ฉายหนัง 16 มม.ให้ดูฟรีๆ แต่บางที ครูทศ ศรีไทย ซึ่งเป็นครูที่นำหนังมาฉาย ก็จะขอเก็บสตางค์เป็นค่าเช่าฟิล์มด้วย เก็บคนละบาทเดียว..ผมจำได้ว่า ผมได้ดูหนัง 16 มม.เรื่อง นักบินอพอลโลเหยียบดวงจันทร์ ได้ดูหนังข่าวต่างๆ หนังการ์ตูน..

           ตอนที่เห็นครูทศ ฉายหนังนั้น ผมเองก็อยากมีเครื่องฉายหนังแบบนั้นบ้าง แต่ก็ไม่มีเงินซื้อ ก็ทำได้แค่เดินหาเก็บเศษฟิล์มที่เขาตัดทิ้งมาฉายหนังสไลด์กันเล่นๆ กับเพื่อนๆ ส่วนครูทศ ศรีไทย นั้น ต่อมาเมื่อผมไปเรียนชั้นมัธยมที่โรงเรียนสุรวิทยาคารแล้ว ก็เห็นครูทศตั้งบริการฉายหนังกลางแปลงชื่อ บริการสยามรัตน์ภาพยนตร์ ออกฉายหนังกลางแปลงจริงๆ ด้วย ส่วนผมเองนั้น แม้จะไม่หน่วยฉายหนังกลางแปลงอย่างที่คิดๆ ไว้ แต่ตอนนี้ ผมก็มีชีวิตอยู่กับหนัง..กับเรื่องเล่าหนังไทยเก่าๆ ใน facebook แห่งนี้ครับ..


วันนี้ ฟังเพลง แม่พิมพ์ของชาติ เพื่อรำลึกถึงเรื่องราวของคุณครูในอดีตกันนะครับ..
16 มกราคม วันครู..หนังครูของไทย
<iframe width="560" height="315" src="//www.youtube.com/embed/FkjfA7VXU0s?fs=1&start=" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
……