• ชื่อไทย : มาร-ดา
• ปีที่เปิดตัว : 2562
• เข้าฉายในไทย : 4 เมษายน 2562
• นำแสดง : Nine Nine, Wutt Hmone Shwe Yi, Daung Pyae Pyae
• กำกับโดย : ชาติชาย เกษนัส
• ประเภท : Horror
• สร้างโดย : Myanmar
• จำหน่ายโดย :
เรื่องย่อ มาร-ดา ศิริ (ตง ตง) คือเด็กสาวที่ย้ายโรงเรียนมาหลายครั้งเนื่องจากไม่สามารถเข้ากับเพื่อนได้ เมย์ (วุด มน ชเว ยี) กับ ออง (ไนน์ ไนน์) แม่และพ่อของเธอ เลยตัดสินใจย้ายครอบครัวไปยังเมืองที่เงียบสงบ และที่นั่นพวกเขาได้พบกับภาพถ่ายฟิล์มกระจกอายุกว่า 50 ปี หลังจากนั้นศิริก็มีพฤติกรรมเปลี่ยนไปราวกับไม่ใช่หนูน้อยคนเดิม และมันได้ปลุกสัญชาตญาณดิบของเมย์ออกมาจนถึงขั้นสุดของความเฮี้ยนที่เกิดจากความรักและเมตตาของแม่คนหนึ่ง โดยผู้กุมปริศนาทั้งหมดนี้คือ ช่างภาพหนุ่ม (ดาง์ว) ผู้ถ่ายภาพนั้นนั่นเอง !
ในอดีตการถ่ายภาพคือวาระพิเศษของชีวิต และหลายครั้งมันถูกใช้เพื่อบันทึกภาพสุดท้ายของใครบางคนด้วยหวังว่าจะเก็บภาพนั้นไว้นอกจากความทรงจำ และมันจะยังคงอยู่ไปตลอดกาล แต่จะเป็นอย่างไรหากสิ่งที่อยู่ในนั้นไม่ได้มีเพียงภาพถ่าย แต่ใครบางคนยังรอคอยความช่วยเหลืออย่างทรมานมาเนิ่นนาน และเป็นครอบครัวแสนสุขครอบครัวหนึ่งที่ได้ค้นพบภาพถ่ายฟิล์มกระจกที่มีเรื่องราวดังกล่าว ที่ยังมีวิญญาณเด็กที่ถูกกังขังมาหลายสิบปี และนับจากวันนั้นมาลูกสาวตัวน้อยของพวกเขาก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป กลายเป็นความท้าทายในการนิยามความเป็นแม่ขั้นสุ
นับว่าเป็นหนังผีสัญชาติเมียนมาเรื่องแรกๆ ของคนไทยกำกับเลยก็ว่าได้ที่มีกระแสตอบรับดีสุดๆ จากแฟนหนังจนถูกนำเข้ามาฉายในบ้านเรา สำหรับ The Only Mom มาร-ดา ผลงานกำกับภาพยนตร์ ชาติชาย เกษนัส ผู้กำกับชาวไทยที่เข้าไปบุกเบิกการทำหนังในเมียนมา หลังจากเคยฝากฝีมือไว้ในหนังร่วมทุนสร้างไทย-เมียนมา From Bangkok To Mandalay ถึงคน..ไม่คิดถึง (2016) และหนังไทย ตายโหง (2010) ซึ่งกำกับตอน ซานติฆ่า
The Only Mom มาร-ดา ว่าด้วยเรื่องราวของครอบครัวแสนสุขที่ค้นพบภาพถ่ายฟิล์มกระจกบานหนึ่ง แต่หารู้ไม่ว่าในนั้นยังมีวิญญาณเด็กที่ถูกกังขังมาหลายสิบปี นับจากวันนั้นมา ลูกสาวตัวน้อยของพวกเขาก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป และกลายเป็นความท้าทายในการนิยามความเป็นแม่ขั้นสุด
จากที่เห็นตัวอย่างหนังก็พอจะได้เห็นบางส่วนของความหลอนแล้ว พอได้เข้าไปดูหนังจนจบแล้วพบว่าทำให้ผิดหวังจริงๆ หนังมีการเดินเรื่องที่ค่อนข้างกระชับในช่วงแรก แต่พอหลังจุดไคล์แม็กซ์ก็ค่อยๆ ลดความเกรี้ยวกราดลง และแน่นอนว่าให้อารมณ์ความรู้สึกน่ากลัวประหนึ่งเหมือนเพิ่งเคยดูหนังผีใหม่ๆ เลยทีเดียว โดยเฉพาะจังหวะตุ้งแช่ที่มีเยอะมาก มีออกมาแต่ละทีนี่แทบหลับตาไม่ทันเลยทีเดียว ถือเป็นหนังที่ดูแล้วเหนื่อยมากอีกเรื่องหนึ่งและให้ความรู้สึกดีในเวลาเดียวกัน
ความรู้สึกดีที่ว่าก็คือการได้เห็นหนังผีที่เป็นผีและทำให้น่ากลัวจริงๆ นอกเหนือไปจากความหลอนและน่ากลัวแล้ว หนังยังมีการแฝงประเด็นที่หลากหลายเอาไว้ ทั้งความสัมพันธ์ของคนในครอบครัว ความเชื่อ และบทบาทหน้าที่ของการเป็นพ่อ แม่ ลูก ที่ถูกถ่ายทอดออกมาทางตรงและทางอ้อม
และต้องขอชื่นชมการถ่ายทอดบทบาทและอารมณ์ของนักแสดงทั้งหมดที่มีส่วนช่วยให้หนังน่าดูมากๆ โดยเฉพาะนักแสดงเด็กทั้งสองที่มีทั้งความน่ารักและหลอนในเวลาเดียวกัน อีกคนก็คือนางเอกสาว วุด มน ชเว ยี ที่ทุ่มเทกับบทบาทแม่สุดๆ ใครที่ตีตั๋วเข้าไปดูน่าจะเห็นตรงกันในข้อนี้แน่นอน ส่วนจะทุ่มเทแค่ไหนต้องไปพิสูจน์ด้วยตาตัวเอง
แน่นอนว่าหนังถูกสร้างและกำกับโดยทีมงานคนไทย ฉะนั้นดูๆ ไปแล้วก็จะเห็นกลิ่นไอบ้างอย่างที่คล้ายกับหนังบ้านเรา ประกอบกับความที่เมียนมาค่อนข้างมีความเชื่อเกี่ยวกับผี และมีวัฒนธรรมหลายๆ อย่างคล้ายไทย ฉะนั้นจึงไม่ต้องกังวลเลยว่าหนังจะดูยาก เพราะมันมีความเป็นสากลอยู่ในตัวอยู่แล้ว
